Szczęść Boże, opiszę moje doświadczenia z Nowenną Pompejańską. Otóż odmówiłam ich 2, a jestem w trakcie 3 Nowenny Pompejańskiej. Pierwszą odmawiałam za dostanie się na wymarzone studia moje, mojego brata i wtedy mojego (już byłego) chłopaka.
Wszyscy dostaliśmy się i to jest piękne i dziękuję Maryi oraz Bogu za to. Natomiast 2 Nowennę Pompejańską zaczęłam odmawiać w tamtym roku jak mój prawie 4- letni związek już zmierzał ku końcowi, związek ten był moim pierwszym, jak i jego, niestety po wielu zranieniach (zdradzie, dużej przemocy psychicznej itd) zaczęłam błagać kochaną Mateńkę oraz Boga, a także modliłam się do św. Józefa, św. Rity, św. Tadeusza z Judy oraz do św. Charbela o powrót tego byłego chłopaka.
Przez głowę mi nie przeszło, aby modlić się o kogoś innego i już pod koniec Nowenny Pompejańskiej zmieniłam moją intencję, która nasuwała mi się bardzo mocno podczas każdej modlitwy – aby Bóg dał mi takiego chłopaka/mężczyznę na mojej drodze, z którym stworzę na zawsze prawdziwy związek z miłości – po prostu, że Bóg wie kogo mi dać – moi kochani – stało się – dał mi najcudowniejszego mężczyznę pod słońcem. Tak idealnego i kochającego, pełnego miłości do mnie – niestety nie był on nigdy w poważnym związku, chociaż sam bardzo chciał już dążyć do poważnych poczynań jak przyszłe oświadczyny itd.
Stało się to tak szybko i tak dużo rzeczy było wspólnie podobnych – był ochrzczony i ogólnie jego parafia jest pod wezwaniem św. Józefa – wisi u niego taki sam obraz Anioła Stróża jak u mnie – z jego rodziną, a zwłaszcza z mamą (która sama wspominała, że jak mnie poznała na samym początku to od razu poczuła więź między nami prawie jak córka – mama i tak też mnie traktowała). Niestety zepsułam tą cudowną relację w ostatnim miesiącu przez ogromny stres i ogólne zagubienie własne przez ilość rzeczy codziennych od egzaminów, pracy itd – kłócąc się i robiąc problemy z niczego.
Bardzo się kochaliśmy i kochamy (na pewno ja i czuje, że on też, ale chyba blokuje to przez to, ponieważ był mocno zraniony przez moje słowa) i zerwał ze mną mówiąc, że ja taka jestem i nie sądzi, abym się zmieniła (że kłócę się aczkolwiek, kłótnie te tylko właśnie w ostatnim miesiącu nastały), natomiast chce mieć ze mną kontakt, chce się ze mną widywać, piszemy codziennie, ogólnie zdecydowaliśmy się być najlepszymi przyjaciółmi, on pisze do mnie, a ja do niego – odmawiam właśnie 3 Nowennę Pompejańską w intencji powrotu jego do mnie – wiem, ze potrzebujemy czasu i wiem, że Maryja oraz Bóg mają nas w opiece – wierzę w to i wierzę w nas i naszą miłość, która była tak ogromna i silna i jest dalej na pewno.
Wierzę i mam nadzieję, że jego serce się odmieni, że nie będzie się bać, że ja taka będę, bo każdy człowiek może się zmienić – i to jest moje postanowienie poprawy – idę do psychologa, aby zacząć się zmieniać, umieć kontrolować swoje emocje i słowa – zbliżyłam się do Boga i Maryji, bo są całe życie ze mną i kocham ich. Wrócę tutaj na pewno jeśli coś się poprawi lub wrócę za rok i dam kolejne świadectwo.
Błagam Was o modlitwę za mój związek, bo czułam i czuję, że możemy być małżeństwem, potrzebujemy pomocy Boskiej, aby on mógł na swojej drodze mieć takich ludzi i takie doświadczenia, które mu ukażą, ze warto walczyć o nasz związek o nas, oraz aby ja mogła odmienić się na zawsze na lepsze (pragnę tego i chce być lepsza, aby nie ranić go i już nigdy nie skrzywdzić)
Dziękuję za piękne świadectwo! Na pewno trzeba wytrwać w modlitwie, wydaje mi się, z tego co piszesz, że faktycznie z Waszego związku może wyjść dużo dobrego i owocnego! 🙂
Zawsze podziwiam kobiety które modlą się o powrót chłopa który nie chce z nimi być. Strach pomyśleć co będzie po ślubie jak przez pomyłkę do niego dojdzie.