Mija sporo czasu zanim postanowiłam podzielić się swoim świadectwem, ale widocznie to właśnie ten czas. Zacznę od tego, że podczas modlitwy rozancowej a było to w okresie Bożego Narodzenia nagle poczułam ciepło takie w sercu i jakby wewnętrzny głos od Matki Bożej że za jakiś czas zostanę matką. Uwierzylam w te słowa, powiedziałam o tym swojemu mężowi. Po jakimś czasie zaczęły się starania o potomstwo ale bez skutku. Okazało się że mam polipa w macicy, którego muszę usunąć. Po zabiegu jak już doszłam do siebie postanowiłam modlić się o maleństwo i natrafilam właśnie na Nowenne Pompejańska. Bałam się że nie dam rady, w końcu to aż 3 różane dziennie, ale jak tylko pomyslam o malenstwie to pomyślałam że warto. Po pierwszej nowennie zaszlam w ciążę, moja radość była wielka, ale niestety w 6 tygodniu ciąży mojemu aniolkowi przestało bić serduszko… W ogóle to w tamtym czasie przechodzilam duże stresy, musieliśmy się przeprowadzić, nie miałam stabilnej pracy tylko odbywalam staż a mąż mój nie zarabiał aż tyle żeby można było normalnie żyć. Byłam w tamtym czasie klebkiem nerwów i niestety stało się najgorsze. Do tego wszystkiego w mojej rodzinie wiele kobiet zaszło w ciążę i to mieszkających po sąsiedzku, czułam się załamana, bardzo to przezywalam, każde spotkanie w którym widziałam rosnące brzuszki mnie tak bardzo dotykalo. Postanowiłam wziąć się w garść. Pierwsze kroki skierowalam do Matki Bożej, zaczęłam modlić się w intencji zdobycia pracy, już w trakcie kilku dni nowenny pompejanskiej zaczęłam pracować, po zakończeniu nowenny, kolejną Nowenne poswiecilam w intencji poczęcia dziecka 🙂 tak bardzo nie mogłam się doczekać modlić się w tej intencji i wyobraźcie sobie że gdy skończyłam cześć blagalna byłam na mszy dziekczynnej gdzie usłyszałam od Boga słowa, zacytuję,, Teraz możesz dziękować ” Uwierzylam w te słowa, oczywiście po walce ze swoimi myślami, czy ja to naprawdę usłyszałam 😉 I gdy już zaczęłam część dziekczynna po jakimś czasie zrobiłam test ciążowy na którym znalazły się grube piękne krechy 😀 teraz mój synek ma już 11 miesięcy i jest cudowny, oczywiście jak śpi i jeść nie woła hehe łobuz jakich mało, ale najcudowniejszy dar jakim mógł mnie obdarzyć Bóg. Teraz właśnie śpi więc mogłam w spokoju napisać swoje świadectwo 🙂 Chwała Panu, dziękuję Ci Maryjo moja najcudowniejsza Matko. Kocham Cię i opiekuj się moją rodziną 🙂 Chwała Panu 🙂 Pozdrawiam wszystkich i się nie poddawajcie, trwajcie w modlitwie.