Jestem samotną matką dwójki autystycznych dzieci. Tak naprawdę jestem też bardzo samotną kobietą..tak bardzo potrzebowałam wsparcia…kogoś na kogo będę mogła liczyć i Bóg dał mi takiego człowieka..Jednak pokochałam Go, a nie moglibyśmy być razem…wszystko zaczęło się psuć…On w końcu powiedział, że nie chce utrzymywać ze mną żadnego kontaktu…załamałam się..Zaczęłam odmawiać Nowennę…

Minął praktycznie rok, jej odmawiania.Nie raz płakałam i traciłam nadzieję,… co prawda nie jest tak, jakbym chciała, ale odnowiliśmy kontakt, znów ze sobą rozmawiamy…czuję, że odzyskuję Przyjaciela.Dziękuję Mateńko!