Z mężem tworzymy burzliwy związek.To pozostawiło ślad na naszych dzieciach.Jestem mamą 3 nastolatek.Najstarsza córka wpadła w anemię i depresję ,stany lękowe .Psycholog szkolny będący w stałym kontakcie z córką zlecił nam wizytę u psychiatry. Z anemią poradziliśmy sobie w 2 miesiące preparatami z żelazem ,dietą.Ogromny smutek przygnębienie ,depresja pozostawały .Sama również zaczęłam popadać w depresję widząc moje dziecko w takim stanie. Miotając się po pokoju , nie wiedzą co ze sobą począć w rozpaczy ,chwyciłam za bardzo stary numer „Gościa Niedzielnego” z bardzo dla mnie nudnym(wcześniej) artykułem o Nowennie Pompejańskiej .I od następnego dnia Ją zaczęłam.Nie pamiętałam jak odmawia się Różaniec -pomoc znalazłam na tej stronie internetowej.Różnie było z Jej odmawianiem a mianowicie zdarzało się że zasypiałam Ją odmawiawszy i kończyłam w środku nocy .Nie wyrabiałam się więc często odmawiałam jadąc samochodem.Nie przerywałam wierząc , że mój wysiłek mimo że taki pełen ludzkich słabości nie pójdzie i tak na marne.Wytrwałam- w sposób bardzo ułomny ale wytrwałam. Już w trakcie odmawiania Nowenny zauważyłam „pierwsze jaskółki”poprawy w zachowaniu mojej córki.Po zakończeniu Nowenny, dnia następnego, córka mnie poprosiła abyśmy pojechały we dwie na spacer na starówkę miasta. Zaskoczona byłam jej prośbą. Jadąc milczałyśmy . Nagle ona zaczęła mówić: ” Wiesz mamo od jakiegoś czasu powróciła do mnie radość życia i to zauważyli moi rówieśnicy i zaczęli ze mną inaczej rozmawiać , zapraszać.” W duchu zawołałam DZIĘKI TOBIE KRÓLOWO RÓŻAŃCA ŚWIĘTEGO ! Na spacerze na chwilę córka odeszła ode mnie i wróciła z zakupioną od niepełnosprawnej kobiety różą dla mnie. Nigdy wcześniej czegoś takiego nie zrobiła.Choć nic o odmawianiu Różańca córka nie wiedziała, to było dla mnie podziękowanie za trud Nowenny . Od tamtego czasu minęło pół roku.Moje dziecko co prawda nie tryska radością(choć były i takie chwile) ale staje się coraz silniejsza.I jeszcze jedno: Do pracy do mnie przyszła jej była wychowawczyni sprzed 7 lat.Córki najbardziej ulubiona Pani nauczycielka. Powiedziała , że w wakacje była we Włoszech i odwiedziła Sanktuarium w Pompejach.Tam jej przyszła niespodziewana myśl aby mojej córce kupić drobiazg i właśnie przyszła do mnie abym to Oli przekazała. Czy często się zdarza aby nauczyciel staremu uczniowi kupił tak bez powodu prezent? Zgadnijcie co to było? Mały na drewienku obrazek do postawienia na półkę MATKI BOŻEJ POMPEJAŃSKIEJ Stoi i czuwa nad moim dzieckiem.