Odmówiłem dwie Nowenny Pompejańskie: pierwszą za siebie, a drugą w intencji żony. Mam za sobą 17 lat epizodów depresyjnych. Doświadczyłem stanów lękowych, ataków paniki, dręczeń demonicznych, sięgnąłem dna psychicznego i duchowego, mam za sobą zarówno leczenie farmakologiczne, jak i egzorcyzmy. Był czas,że miałem poważny kryzys związany z pracą zawodową i na włosku wisiało moje małżeństwo, co w dramatyczny sposób odbijało się na psychice moich dzieci. Trafiłem na świetnego terapuetę, który pomógł mi dotrzeć do źródła moich problemów, chwyciłem się Różańca, co pomaga trzymać demony z daleka, relacje z moją żoną bardzo się poprawiły, bo ja też jestem innym człowiekiem. Jedynie jeszcze sytuacja zawodowa jest nie do końca poukładana,ale zostawiam to Bogu, bo po ludzku robię, to co jest w mojej mocy. Na ten moment czuję się dobrze, doceniam to,że budzę się bez paraliżującego uczucia lęku, a ataki paniki już dawno się nie pojawiły. Bóg pokazuje mi możliwości rozwoju,a ja staram się cały czas prosić Ducha Świętego o prowadzenie i rozeznanie czego Bóg ode mnie chce. Cuda dzieją się na różne sposoby, czasem spektakularnie, czasem po cichu. Nie warto się nastawiać,bo Bóg i tak zaskakuje. Maryja wstawiła się najwidoczniej za mną i żoną u Jezusa, bo wszystko zaczyna się pomyślnie układać. Moja historia jest bardzo długa,ale myślę,że tyle wystarczy,żeby zaświadczyć o tym,że Bóg działa,a Maryja nas kocha i się za nas modli. Amen. Ave Maryja !