2,5 miesiąca temu odszedł ode mnie mój ukochany. Jest wspaniałym człowiekiem, wierzącym, lojalnym. Nigdy mnie nie skrzywdził. Stwierdził, że po roku związku przestał kochać. To ja byłam tą gorszą połówką, można powiedzieć, że toksyczną. Często prowokowałam do kłótni, nie okazywałam mu miłości. Nigdy nie sądziłam, że może się wypalić. W momencie jego odejścia popadłam w okropne stany. Aktualnie walczę z depresją i myślami samobójczymi. Zrozumiałam, że kocham go nad życie i chcę o to walczyć. Niestety, on już nie widzi nas razem. Zawierzyłam ten problem Matce Bożej, aktualnie jestem na 3 dniu Nowenny. Poza tym modlę się do Św. Rity, Św. Judy Tadeusza, Św. Ekspedyta, Św. Barbary (mojej patronki) oraz Ducha Świętego. Moja nadzieja z każdym dniem maleje, ale wiem, że się nie poddam. Podczas wymawiania intencji dodaję zawsze „Jeżeli taka jest wola Pana Boga, ufam mu, bo wiem, że on chce dla mnie jak najlepiej”. Cała ta sytuacja otworzyła mi szeroko oczy na wiele spraw, a przede wszystkim na sprawę mojej wiary. Zawsze byłam wierząca, ale nie chodziłam do kościoła. Mam wrażenie, że Bóg wystawia mnie na takie cierpienie, abym się nawróciła. Teraz już wiem, że nigdy w Niego nie zwątpię. Proszę, módlcie się w mojej i mojego byłego chłopaka intencji. Boję się, że pogrążę się w depresji, a moje myśli samobójcze wygrają. Jest mi okropnie ciężko. Jeżeli to nie on jest mi pisany, chcę odczuć spokój ducha i odnaleźć sens życia. Maryjo, nie opuszczaj mnie, kocham Cię. Wszystkim osobom, które odmówią modlitwę w mojej intencji, serdeczne Bóg zapłać.