Obiecałam, że napiszę to świadectwo, gdy moja prośba zostanie wysłuchana przez żywego Boga. Pod koniec października po wielu latach razem i pół roku narzeczeństwa zostawił mnie narzeczony. Twierdził, że ma mnie dość i to nie to. Szybko zaczął spotykać się z obcą osobą. Cierpienie, bezsilność i rozpacz były niesamowite. Długo nie mogłam jeść ani spać, Zasypiając miałam nadzieję, że się nie obudzę kolejnego dnia. Czepiałam się każdego okruszka nadziei, po czym na nowo spadał na mnie jakiś cios związany z sytuacją. Nowennę skończyłam odmawiać tuż przed Wigilią. Było wiele momentów złości i zwątpienia, ale modlitwa dawała mi spokój i zajmowała myśli. Niewiele ponad miesiąc od zakończenia, on skruszony wrócił. Widzę, że bardzo żałuje i mówi, że nie było warto odchodzić, bo nie ma nikogo lepszego niż ja. Ta lekcja była nam potrzebna. Ja dzięki temu poznałam Pana Boga na nowo bo to on jest adresatem naszych próśb, Maryja pomaga, ale nasza uwaga powinna być skupiona na Bogu, Jezusie Chrystusie i Duchu Świętym. To w nich jest potęga, której nikt i nic nie przebije. Ja odnalazłam żywego Boga w zborze zielonoświątkowym. Modlitwa w imieniu Jezusa Chrystusa jest najwspanialszą ze wszystkich. Mój Bóg jest wspaniały, pragnę Cię wywyższać Panie i uwielbiać za Twoje łaski i Twoją dobroć i miłość. Alleluja. Amen!