O nowennie dowiedziałam się w wakacje tego roku. Wcześniej modliłam się modlitwami do świętego Walentego i właśnie wtedy chłopak który mi się podobał znalazł dziewczynę. Po tym dostałam szoku i złości na samą siebie. Myślałam dużo i znalazłam powód moich niepowodzeń. Przez cały rok od tego momentu zmieniłam się diametralnie. W między czasie straciłam blisko dla mnie osobę, mojego dziadka. Po jego śmierci nie mogłam wogule się pozbierać przez 2 miesiące płakałam na samą myśl o dziadku. W między czasie moje myśli szly w stronę też tego że jestem sama i to że jestem do niczego. Zaczęłam szukać w internecie porad co zrobić żeby być szczęśliwym. Znalazłam wtedy nowennie. Na początku jak zobaczyłam że trzeba ją odmawiać 54 dni odrazu zwatpilam. Po paru dniach znowu zaczęłam szukać innych sposobów i znowu pierwsze co mi internet pokazał to nowenna pompejanska. Zaczęłam ją odmawiać 31 sierpnia. Część blagalną przeszłam szybko czując obecność matki Boskiej. Np. Kiedy odmawialam nowennie nikt nie mógł się do mnie dodzwonić. Część dziekczynna była już trudniejsza dużo płakałam podczas odmawiania. Moją intencją było o chłopaka. Moją nowenne zakończyłam 23 października i nadal modlę się ale już tylko danymi częściami różańca na dany dzień. Ciągle wierzę że tego właśnie chcę odemnie Matką Boża, żeby wypełniło się to co dla mnie planuje.