Byłam w ciąży. Jak się okazało o 28m tygodniu–była to ciąża z łożyskiem przodującym centralnie, wrastajacym w pęcherz moczowy. Po dodatkowo macica była bardzo osłabiona. Zarządzeniem Opatrznosci trafiłam do szpitala klinicznego gdzie uznano, że ciąża powinna zostać zakończona po 34m tygodniu życia, abym i ja miała szansę na przeżycie. W miarę upływu czasu sytuacja ze mną się pogarszają, ale na szczęście maluszek rozwijał się prawidłowo. Podjęłam nowennę. Operacja miała miejsce pod koniec części dziekczynnej. Bardzo bałam się, że nie zobaczę już dzieci, męża, tym bardziej że lekarze nie ukrywali, że sytuacja jest bardzo niebezpieczna. Walczyli o nas przez ponad 5 h na stole operacyjnym ale udało się! Żyje nasza córka, żyje ja. Utraciłam macicę, mam czasową przetokę z pęcherza, którą mam nadzieję uda się usunąć i odzyskać sprawność pęcherza i moczowodów. Żyjemy obydwie i za ten dar Matko Największa chwała Ci!