W 2017 roku dowiedziałam się, że mój 20 letni syn jest chory na chorobę, na którą medycyna nie zna lekarstwa. Szok, rozpacz, bezradność. Przeszedl poważną operację, po której jego ciało goiło się ponad rok. Od początku wiedzieliśmy, że konieczna będzie jeszcze co najmniej jedną operacja i że postać choroby jest wyjątkowo ciężka. Wówczas to dowiedziałam się o Nowennie Pompejańskiej. Byłam tak zrozpaczona, że nawet nie pomyślałam, że mogłabym nie wytrwać. Dołączył się do modlitwy także mąż. Zaczęlam odczuwać spokój modląc się. Przez ponad rok odmawialiśmy nowennę za nowenną prosząc o uzdrowienie syna. Wyniki potwierdzały chorobę, ale syn czuł się wyjątkowo dobrze. W pewnym momencie rezonans magnetyczny wskazywał na znaczne pogorszenie stanu. I znowu strach, niepewność, długie nieprzespane noce… Wówczas udawalo mi się zasnąć jedynie z różańcem. Tylko on przynosił ukojenie i pozwalał opanować paraliżujący wręcz strach. Nadszedł termin kolejnej operacji. Dzień przyjęcia do szpitala przyniósł dobre wieści. Zmiany były niewielkie, co znaczyło, że rezonans najprawdopodobniej był nieprawidłowy. To było jak cud, którego tak bardzo pragnęliśmy. Maryja wysłuchała naszych modlitw. Kolejny dzień i kolejny cud, zmiany są na tyle małe, że lekarz zaczyna rozważać czy nie zrezygnować z operacji. Zaczęłam się modlić o mądra decyzję lekarzy… Ostatecznie operacja się odbyla. Nie trwała jednak długo i nie była rozlegla. Tak, syn nie został całkowicie uleczony, ale przebieg jego leczenia okazał się dużo lżejszy niż prognozowali lekarze. Dla nas jest jasne, że to wszystko zawdzięczamy Matce Bożej. My rodzice także otrzymaliśmy wiele łask dotyczących naszego zdrowia czy spraw zawodowych, mimo że nie prosiliśmy dla siebie o nic. Nie wyobrażamy już sobie dnia codziennego bez Nowenny. Jest tyle spaw do wymodlenia.. Wiem, se jeśli tylko Bóg zechce nasz syn zostanie uzdrowiony. Będę trwała w modlitwie o to… A za to co już dostałam DZIEKUJE CI MARYJO.