O Nowennie Pompejańskiej , dowiedziałam się od mojej koleżanki, jej brat był ciężko chory, jego losy były pod dużym znakiem zapytania. Wymodliła jego powrót do zdrowia. Słuchałam z niedowierzaniem jak to jest możliwe, że osoba prawie umierająca odzyskała pełnie sił. Zawsze wierzyłam w Boga, jednak przyznam , że chodziłam do kościoła od święta, tak samo było u mnie z modlitwą. W grudniu poprzedniego roku moja mama miała operację na tarczycę, wybudziła się, wypisali ją ze szpitala, jednak po tygodniu zmarła. Byłam bardzo blisko związana z mamą , gdyż mój tata nawet ,gdy byłam dzieckiem mieszkał za granicą, więc całe dzieciństwo wychowywała mnie mama. Tata zmarł gdy, chodziłam do gimnazjum, więc została mi moja ukochana mama. Bóg zdecydował , że jej wędrówka po tej ziemi dobiegła końca. Postanowiłam , że jedyna rzeczą którą mogę zrobić dla mojej zmarłej mamy, jest modlitwa. Modliłam się , aby Pan Bóg przyjął ją do nieba. Początki odmawiania nowenny wydawały mi się trudne, myślałam , że nie dotrwam do końca. Jednak intencja w takiej się modliłam , nie pozwalała mi przerwać. Zdarzały się momenty ,że leżałam w łóżku i byłam juz tak zmęczona codzienną pracą , że czasami podczas modlitwy zdarzało mi się zasnąć. Wypadał mi różaniec z ręki. Ale mój mąż czuwał , mówiłam mu, że jestem bardzo zmęczona i gdybym przestała się modlić( modliłam się na głos -BUDŹ mnie , muszę dokończyć choćby nie wiem co! Nowennę skończyłam, z dnia na dzień było mi coraz łatwiej, modlitwa zaczęła sprawiać mi dużą radość. W trakcie odmawiania nowenny dostałam propozycję nowej pracy, z możliwością rozwoju, myślę , że tutaj Maryja również miała swoje wstawiennictwo. Mam nadzieje, że moja mama jest już w NIEBIE , oczywiście dalej będę się za nią modlić. Na pewno ta Nowenna nie będzie moją ostatnią. Aktualnie modlę się koronką (różaniec za dusze w czyścu cierpiące ). Zaczęłam chodzić co tydzień na niedzielne msze święte, nie wyobrażam sobie teraz niedzieli bez spotkania z JEZUSEM, byłam również na WIECZORZE CHWAŁY – polecam. Myślę, że nowenna zbliżyła mnie do Boga, mam nadzieję , że moja więź będzie coraz silniejsza. Będę starać się być dobrym człowiekiem , aby móc spotkać się z moją ukochaną mamą w niebie , gdy Bóg tak zdecyduje. Sylwia