Zakończyłam moje kolejne Nowenny Pompejańskie. Odmawiałam dwie jednocześnie, ponieważ gdy zaczęłam odmawiać pierwszą z nich – w intencji szczęśliwego przebiegu operacji mamy – jakiś wewnętrzny głos nie dawał mi spokoju żebym rozpoczęła Nowennę jeszcze w drugiej intencji – za siostrę. Odmawiając pierwszego dnia Tajemnicę Chwalebną nie mogłam się na niej skupić, bo cały czas czułam ogromną wewnętrzną potrzebę modlitwy również w intencji siostry. Pomyślałam, że widocznie ta intencja jest równie ważna i nie może czekać aż 54 dni na odmówienie. Czułam, że z Bożą pomocą poradzę sobie z tak dużą ilością modlitw dziennie. Różnie bywało, czasami bez najmniejszego problemu odmówiłam Nowenny, czasami cały dzień mi się na to zeszło. Jednak odmówiłam je obie z czego bardzo się cieszę. Najbardziej cieszę się, że Nowenna pomogła. Operacja przebiegła pomyślnie, mama po operacji wróciła do zdrowia bardzo szybko i ogólnie dobrze to wszystko zniosła. W przypadku siostry intencja jeszcze nie wypełniła się w 100%, ale widzę, że jej sytuacja oraz samo nastawienie się poprawia. Wierzę, że Maryja pomoże jej uporać się z problemami i dokonać właściwych wyborów życiowych. Dziękuję Matko Najświętsza za opiekę nad moją mamą w trakcie operacji oraz za jej powrót do zdrowia. Dziękuję za wsparcie mojej siostry. Dziękuję również za pomoc w trakcie modlitwy, żebym mogła wytrwać. Nawet w ciężkich chwilach czułam wewnętrzne wsparcie i spokój, że wszystko się ułoży, że podołam dwóm Nowennom i że Matka Najświętsza zaopiekuje się moimi najbliższymi osobami. To był trudny czas, pełen wysiłku i obaw, ale równocześnie piękny, pełen nadziei i takiego ciepła w sercu, którego nie da się opisać.