Od 13 grudnia odmawiam już 3 w moim życiu Nowennę Pompejańską. Dwóch poprzednich nie udało mi się dokończyć, bo „zabrakło mi na to czasu”. Teraz znowu zaczęłam odmawiać tę Nowennę, bo zakochałam się w mężczyźnie, który kiedyś powiedział mi, że się we mnie zauroczył ale nigdy nie zapytał się mnie czy chcę z nim być. W dniu rozpoczęcia przeze mnie tej Nowenny dowiedziałam się, że Mateusz jest zakochany w innej dziewczynie a ja byłam tylko chwilowym zauroczeniem i powiedział, żebym poszukała sobie kogoś innego co mnie bardzo zabolało. Po 4 dniach od rozpoczęcia tej modlitwy on do mnie napisał z pytaniem jak mi idzie szukanie. Nic jemu nie odpisałam, bo siostra zakonna powiedziała,żebym póki się modlę nic nie robiła tylko czekała i dalej się modliła. Wczoraj zaczęłam płakać, bo po odmówieniu Tajemnic Chwalebnych zaczęły mnie ogarniać wątpliwości czy to na pewno on, pomyślałam sobie wtedy ” Panie Boże ja chcę jego albo wolę umrzeć, nie chcę nikogo innego”. Dzisiaj odmawiając Tajemnice Chwalebne znowu łzy mi napłynęły do oczu, bo nie dawałam rady modlić się o Mateusza, ciągle myślałam o Hubercie, w którym kiedyś byłam zauroczona i pomyślałam wtedy ” Panie Boże, dlaczego mi to robisz? Ja nie chcę Huberta. Ja chcę Mateusza. To jego kocham. Jak Panie Boże mi nie pomożesz z Mateuszem, to ja się zabiję.” Ciągle ogarniają mnie takie lęki, bo wiem, że nadal kocham Mateusza, że Hubert to już przeszłość. Chcę jak najszybciej skończyć się modlić, bo się boję, że Pan Bóg da mi Huberta którego praktycznie w ogóle nie znam a nie Mateusza z którym bardzo wiele mnie łączyło, którego znam charakter i wiem jakim on jest człowiekiem w przeciwieństwie do Huberta o którym wiem tylko jak on wygląda a resztę wiem o nim tylko od innych.