3.08.2018 zakończyłam swoją pierwszą nowennę pompejską i pragnę podzielić się moim świadectwem. Otóż odmawiałam ją w nietypowej intencji, rozeznania swojego powołania. Od ponad pół roku rosło we mnie pragnienie zjednoczenia z Chrystusem i wybranie życia zakonnego. Jestem młoda, mam dopiero 19 lat i przeżywam teraz okres nawracania się. Pod wpływem lektury Dzienniczka św.Faustyny i Dziejów duszy św. Teresy od Dzieciątka Jezus zachwyciłam się ich determinacją i wytrwałością w wierzę. O nowennie pompejskiej czytałam już wcześniej ale nie pociągała mnie ona, ponieważ nie miałam szczególnego nabożeństwa różańcowego. Mogę powiedzieć z perspektywy czasu, że modlitwa do Maryi jest piękna i daje wiele owoców duchowych. Teraz przejdę do mojej intencji. Natrafiłam na rekolekcje dla dziewcząt, które rozeznają swoje powołanie ( podczas rekolekcji kończyła się moja nowenna) z radością zapisałam się na nie i właśnie podczas tych rekolekcji zrozumiałam, że przede mną jest wiele pracy na drodze do Chrystusa. Podczas adoracji Pan dał mi zrozumieć, że muszę poszukiwać jego woli i otworzyć się na innych ludzi. Teraz idę na studia i wiem, że ten czas będzie kolejnym krokiem ku poszukiwaniu woli Bożej. Podczas rekolekcji zrozumiałam, że muszę włączyć się we wspólnotę, nie mogę narzucać Bogu mojej wizji życia. Maryja jest naszą opiekunką i pomaga nam zanieść nasze prośby do Syna, jeśli jej zaufamy nigdy nas nie opuści. Może nie doznałam olśnienia co do mojej intencji ale wiem, że jest ona procesem a Bóg na pewno wskaże mi właściwą drogę. Teraz jestem otwarta na wiele możliwości. Po pierwsze jestem powołana do miłości bliźniego i Boga. Maryja daję nam mądrość ku życiu, ufajcie jej a nigdy was nie opuści.