Jesem właśnie przy końcu odmawiania mojej kolejnej nowenny pompejanskiej. I chce podzielić się świadectwem otrzymanej laski. Jestem ciężko chora , kolejny raz walczę z nowotworem , lekarze nie dają mi szans na całkowite wyleczenie a jedynie na przedłużenie życia, ale ja te nowennę postanowiłam odmawiać w intencji mojego synka Kacperka. Od pewnego czasu widziałam, że coś złego dzieje się z jego emocjami, zawsze był zamknięty w sobie , ale ostatnio tłumil emocje a później wybuchła z taka gwaltownoscia , że trudno było to opanować. Wiedziałam że moja chorobą zbiera żniwo, wiedziałam też ze Kacper zaczyna dojrzewać ( ma 12 lat) ze coraz więcej rozumie , że boi się tak jak ja albo jeszcze bardziej kiedy jadę do szpitala i na badania. Płakałam w poduszkę z bezsilności po kolejnej awanturze w naszym domu, oburzałam się na Boga ze w mojej ukochanej rodzinie tak źle się dzieje, ze na to pozwala, ze to wszystko z powodu raka , z którego nie chce mnie uleczyć. I wtedy postanowiłam zawierzyć Kacpra Matce Bożej, dzis po 48 dniach nowenny jest znacznie lepiej. Zdarzają się jeszcze trudne dni , ale mój syn stara się poprawić, i spokojnie pokonać trudności. Dziękuję Matce Bożej mojej najlepszej przyjaciółce za opiekę, sile i nadzieję, która wlala w moje serce . Różaniec to cudowna rzecz , która ciągle chce mieć przy sobie, bo każda odmowiona zdrowaska wędruje do Maryji, a Ona bierze ja w swoje dłonie i oddaje jako łaskę, ktora akurat jest mi potrzebna. Kocham Cię Matuchno, dziękuję i wiem że moje dziecko jest bezpieczne , wierzę też ze mnie uzdrowisz