Na nowennę trafiłam przypadkiem w bardzo ciężkim okresie życia, bez pracy sama z dzieckiem, bez perspektyw na cokolwiek. Przyznam szczerze że zaczęłam ją odmawiać jako ostatnią deskę ratunku. Nigdy nie byłam wzorową katoliczką złożyło sie na to zapewne wiele ciężkich sytuacji w moim życiu. Obrażałam sie na Boga wiele razy, wiele razy padałam na kolana do modlitwy zalana łzami. Do tej pory mam wrażenie że Bóg nie bardzo o mnie pamieta. Byłam na granicy załamania psychicznego zwyczajnie mówiąc czułam że tracę rozum. Sięgnęłam po różaniec, wydrukowałam wszystkie modlitwy na kartce, bo najnormalniej w świecie nie wiedziałam jak kolejno odmawiać różaniec, nie znałam tajemnic. Z kartką w ręce zaczęłam modlitwę. Oj ciężko było się skupić, myśli krążyły w innym kierunku. Modliłam się o prace. Matka wysłuchała mnie już po 7 tygodniach od skończenia nowenny poszłam do pracy. Nie jest to etat i wkrótce się kończy ale zarobione pieniądze pozwoliły za zatkanie wielu dziur . Chwała Ci za to Maryjo. Mija już 8 miesiąc od mojej pierwszej nowenny, mówię pierwszej bo później odmówiłam jeszcze dwie. Modliłam się o lepsze stosunki w domu i jest lepiej. Trzecią nowennę odmawiałam za kogoś mi bliskiego i również wierzę że Maryja mnie wysłucha. Mam nadzieję że Matka będzie ze mną mimo że ja nie zawsze jestem z Nią. Nosze w sercu wiele żalu do bliskich osób, do życia do Boga. Wiele krzywdy doznałam od moich najbliższych, sama też nie jestem bez winy. Wiele jeszcze próśb jest w mojej głowie w moim sercu. Wszystko zostawiam w Twoich rękach Matko, opiekuj się nami. Dziekuje.