Mam 37 lat,kochającego męża i wspaniałego synka. W styczniu trafiłam do szpitala z problemami sercowymi okazało się że mam arytmię, niewydolność żylną, chorą tarczycę.Ciężko mi jest pogodzić się z tym co mnie spotkało straciłam pracę wpadłam w depresje biorę leki. Kiedyś chodziłam do kościoła sporadycznie ale w chorobie odnajduje na nowo drogę do Pana Boga.Kiedyś przez przypadek natrafiłam w internecie na Nowennę Pompejańską chociaż uważam że to nowenna mnie znalazła tego samego dnia zaczęłam ją odmawiać.Początki były bardzo trudne i trudno jest nadal ciągle się myliłam były chwilę zwątpienia że to nic nie da zasypiałam w trakcie z płaczem odmawiałam różaniec.Kiedyś gdy miałam chwilę zwątpienia przyśnił mi się różaniec i już wiedziałam że nie mogę się poddać chociaż moja modlitwa jest daleka od doskonałości jestem w części dziękczynnej to zauważyłam że moje serce nie szaleje już tak jak kiedyś przestała mnie boleć głowa, plecy nie mam zawrotów. Chociaż mam jeszcze wiele intencji to dziękuje Maryi za otrzymane łaski i za pomoc. Mam wrażenie że jestem sprawdzana tzn. kiedy nie miałam pieniędzy znalazłam otwarty portfel z ukazanymi w nim pieniędzmi ale oddałam go takich przypadków było wiele. Gdy piszę to świadectwo to cały czas się mylę przestawiam litery chociaż nigdy mi się to nie zdarzało.Ufam że wszystko się ułoży i Matka mnie nie zostawi. Życzę wszystkim wytrwałości w modlitwie nie poddawajcie się. Bądżmy dla siebie życzliwi przebaczajmy i kochajmy się.