Witam! moją pierwszą Nowennę Pompejanską zaczęłam odmawiac w Boże Narodzenie zeszłego roku. Odmawiałam ją w intencji naszego siedmioletniego syna, którego zachowanie doprowadzało nas do rozpaczy, Syn wpadał w agresję z byle powodu, zamykał się na nas, dochodziło do rękoczynów, kopania, potem doszła niewyobrażalna niechęć do kościoła i do szkoły. Trudno to opisać. Intencja nie była wybrana pochopnie, i Duch Św. wskazywał żeby modlić się o uwolnienie. Podczas odmawiania nowenny Zły kusił wiele razy ( przysypianie, przeszkody ze strony innych). Modliłam się pomimo tego że bywały chwile zwątpienia. Czasem wydawało mi się że odklepuje różaniec, że myśli biegną nie tam gdzie powinny, i że nie zostanę wysłuchana. Zawierzyłam naszego syna Matce Najświętszej i nie zawiodłam się . Mamy „”syna, to jest po prostu niewyobrażalne jak dziecko może się zmienić w ciągu dwóch miesięcy. Tylko sam Pan Bóg może uczynić taką przemianę serca, myśli, ducha w tak małym człowieku. My nie zrobiliśmy absolutnie nic oprócz rozmów , które wcześniej nic nie dawały.Wspomnę jeszcze że przy tym moje serce się przemieniło, moja wiara zaczyna być żywa, z wszystkimi chcę dzielić się Bogiem i Jego cudami. A wszystko to za wstawiennictwem Matki Bożej Pompejańskiej. Ufajcie bo WARTO!