Rozpiera mnie radość i duma, bo szczęśliwie zakończyłam modlitwę pompejańską. Wytrwałam w postanowieniu, dałam radę. Odmawiałam modlitwę przez 54 dni z Radiem Różaniec o 21.30. Początek był trudny. Czasami zawodził mnie internet, zrywało połączenie, albo zanikał głos, albo ktoś lub coś próbowało mi przeszkadzać. Pojawiały się tez pokusy, np. w postaci mojego ulubionego filmu nadawanego właśnie o tej porze. Ale nie uległam. Modliłam się dalej. Z czasem wszystko „normalniało” a ja z coraz większą ochotą zatapiałam się w modlitwie. Dodam, że tak wyjątkowo długa modlitwa, pierwsza w moim życiu, była prawdziwym wyzwaniem. Osobisty Mount Everest. Co do samej intencji, to napiszę w przyszłości, jak Matka Boża zdecyduje, że to właściwy czas. Zaufałam i swój los złożyłam w Jej dłonie. Ale muszę powiedzieć, że już w trakcie Nowenny zaczęły się dziać w moim życiu pozytywne zamiany na tyle ważne, że zaczęłam je dostrzegać i doceniać. Małe ale bardzo ważne. To z kolei utwierdza mnie w przekonaniu o wyjątkowej sile Nowenny Pompejańskiej. Bałam się, że nie wytrwam a jednak siła i wytrwałość przyszła do mnie i mam nadzieję, że pochodzi od Matki Bożej. Myślę, że Maryja nie jest na tyle drobiazgowa by skrupulatnie odmierzać każdy paciorek ale na pewno spogląda na modlących się do Niej ludzi z ogromną życzliwością i zrozumieniem. Pewnie się nawet uśmiecha. Dlatego zachęcam do podjęcia się tego wyzwania, bo to piękne doświadczenie.