O Nowennie dowiedziałam się przypadkowo, w momencie gdy całe moje dotychczas ułożone życie zaczęło się walić. W pewien sposób skrzywdziłam swojego narzeczonego, przez głupotę, brak myśli. Bardzo mocno żałuję tego każdego dnia i postanowiłam, że nie odpuszczę tak łatwo, że będę walczyć.. z mocą Boską – bo wtedy wszystko co niemożliwe, staje się osiągalne. Mężczyzna mojego życia jest osobą, która nie wybacza, nie zapomina. Rozstaliśmy się około rok temu, od tamtego czasu odmawiam już 3 nowennę w intencji, by nasze drogi znów się złączyły. Mimo, że oprócz samej nowenny pompejańskiej oddałam się pod opiekę Św. Rity, Św. Judy Tadeusza, Św. Walentego oraz Św. Józefa i wszystkich proszę o tą samą sprawę, do tej pory tak się nie stało. Ale rozumiem, że to wymaga czasu, że w tej kwestii nic z dnia na dzień dostać nie mogę. Cudem dla mnie jest to, że ciągle mamy ze sobą kontakt, czasem lepszy, czasem gorszy, ale jest – każdego dnia, spotykamy się, poświęcamy sobie dużo czasu. Gdy zaczynało się psuć, prosiłam Boga, że jeśli nie jesteśmy sobie pisani, niech rozłączy nasze drogi, a jeśli planuje nas jeszcze kiedyś połączyć, niech pomoże nam poprawić relacje. I za każdym razem dochodziło między nami do pojednania, za każdym razem Bóg nad nami czuwał i nie pozwala nam by nasze drogi się rozeszły. Jeszcze dzisiaj nie mogę powiedzieć, że moja prośba została wysłuchana ale wszystko składa się na to, że kiedyś spłynie na mnie łaska, o którą się modlę. Bardzo mocno w to wierzę, jestem osobą dorosłą i bardzo poważnie to traktuję. Najważniejsze to zaufać Najświętszej Maryi, Jezusowi i wszystkim świętym – oni chcą dla nas jak najlepiej.