W roku 2014 odmawiałam nowennę pompejańską w intencji odnowienia relacji między mną,moją Mamą i moją siostrą.Mama chorowała bardzo długo na depresję i bardzo trudno było nam żyć razem.Po przeczytaniu wielu świadectw wysłuchania prósb zanoszonych do Maryji uwierzyłam mocno że również ja będę wysłuchana.Tak też się stało choć nie od razu i muszę powiedzieć że przedziwne były nasze ostatnie miesiące.Najpierw ja zachorowałam.Przeszłam poważną operację ginekologiczną, na szczęście wszystko dobrze poszło.Potem zachorowała Mama.Nie mogła chodzić , jeść, pić, połykać, leki nie pomagały, lekarze nie wiedzieli co robić.Trafiła do szpitala.Badania były bardzo złe, lekarze mówili że stan był krytyczny.Przez dwa tygodnie Mama dostawała kroplówki i nowe leki i powoli wracała do zdrowia.Zaczęła jeść,powoli wstawała i nabierała sił ale było widać że Mama zmieniła sie bardzo.Zaczęła się uśmiechać, rozmawiać, interesować wszystkim.To tak jakbym miała mową Mamę.Wcześniej Mama mogła siedzieć całymi godzinami i patrzeć się w ścianę, nie śmiała się w ogóle, nie zajmowała niczym. Na początku nie bardzo wiedziałam co się dzieje, może to wpływ leków, ale minął już miesiąc od powrotu ze szpitala i razem z siostrą przeżywamy cudowny czas.Piszę cudowny bo uznajemy to za cud.Moja Mama jest zupełnie inną osobą, już zapomniałyśmy że miała tyle lat depresję.Zaczęłyśmy nowe życie i dziś wiem że to wszystko dzięki Maryji.Osoby które znały moją Mamę wczesniej nie mogą uwierzyć co się stało.Dziękuję za ten cud.Dziś siedzimy z Mamą śmiejemy się i wspominamy dawne czasy.Nikt nigdy nie napisałby takiego scenariusza.Namawiam wszystkich do odmawiania nowenny pompejańskiej a zapewniam że będą sią działy cuda.Anna