Lekarze przepisywali mi różne leki, stawiając różne diagnozy, które okazywały się błędne, a mój stan coraz bardziej się pogarszał. Nie mogłam nic jeść. Czułam, że to coś poważnego, choroba odbierała mi siły, chudłam. Aż pewnego dnia z tej bezsilności i zmęczenia, z córką rozpłakałyśmy się i wiedziałyśmy, że tylko Jezus może nam pomóc.