Przez lata żyłem z ciężarem bycia w grupie ryzyka poważnej choroby genetycznej. Nie było łatwo, będąc na studiach, mając przed sobą ambitne cele życiowe, zarówno osobiste, jak i zawodowe. Choroby rodzica, której objawy często występują dopiero w wieku średnim, nie dało się ukryć, a ja nie chciałem narażać swojej własnej, przyszłej rodziny na podobne doświadczenia, z którymi musiałem mierzyć się ja i moi bliscy.